Na piątkowej godzinie formacyjnej (21.02.2020) gościliśmy w szkole Panie, które kilka lat swojego dzieciństwa i młodości przeżyły na terenie Związku Radzieckiego wbrew swojej i bliskich woli. Trafiły tam w wyniku deportacji dokonanych przez Sowietów w czasie II wojny światowej (Stanisława Korzeniewska w 1940 r.) oraz w czasach Polski Ludowej (Maria Obolewicz w 1952 r.). Pani Stanisława w wieku 3. lat wywieziona została z rodzicami na Syberię, zaś Pani Maria, jako 14-letnia dziewczyna, wraz z babcią i starszym bratem – do Kazachstanu. Mimo życia w różnych warunkach klimatycznych (na Syberii temperatury dochodziły do minus 40 stopni, zaś w Kazachstanie – do plus 40 stopni) doznały ogromnych trudów zsyłki, niewolniczego traktowania przez władze sowieckie, głodu i tęsknoty za Ojczyzną. Opowiadały o ciężkich czasach dorastania, podkreślając przy tym, że one wykształciły w nich umiejętność cieszenia się drobnymi rzeczami dnia codziennego oraz umocniły wiarę w Boga. W zakończeniu prosiły młodzież, aby przez obowiązkowe wykonywanie zadań szkolnych czy domowych budowała Polskę silną i nie zapominała o tych, którzy walczyli o Jej prawdziwą wolność – także Sybirakach.